Xesteira: “Os contos son o máis parecido ao xornalismo”

O escritor e xornalista José Angel Xesteira debuta na editorial Galaxia coa súa sexta obra literaria “Cóntamo outra vez, Rick”

Xesteira: “Os contos son o máis parecido ao xornalismo”
Foto de Adam Nieścioruk / Unsplash

José Angel Xesteira (Redondela, 1946) volta ao prelo coa súa sexta obra literaria, un feixe de relatos entre a ficción e a realidade.

– Como xurdiu “Cóntamo outra vez, Rick”?

– Son contos que foron parar ao caixón ou á carpeta do ordenador. Algún ten 30 anos. Contos de algo que me contaron, que les ou se che ocorre, e que poden ter calidade. Os contos son o máis parecido ao xornalismo, pola inmediatez da escrita e a extensión. Un día o recolles e daslle unha volta. Coa pandemia, decateime que tiña un feixe deles listos para ser publicados. Ocorréuseme enviar cada día un conto por email a unha tropa de amigos. Un deles falou coa editorial Galaxia e propuxéronme a publicación. E aí está.

– O título evoca a “Casablanca”.

– “Cóntamo outra vez, Rick” é unha historia que inventei dándolle a volta a “Casablanca”, película mítica pero horrorosa: o director non sabía como ía acabar. É unha gran mentira que se basea, paradoxalmente, nuns feitos auténticos. Ese conto é unha reflexión sobre a realidade, que sucedeu en Tánxer con personaxes como Paul Bowles.

J.A. Xesteira


– Cal é o fío conductor do libro?

– O truco de sempre. Un grupo de xornalistas galegos quedan atrapados nun hotel do Caribe, e quedan tódalas noites no lobby para contar cada un unha historia.

– O cine, a literatura e as viaxes son algúns dos seus referentes.

–Tamén o anecdotario. Sucede coa literatura, que algo real é máis difícil de crer que unha ficción. A capacidade de invención dun escritor é limitada, pero a realidade é infinita. Hai cousas reais e outras inventadas, ou disfrazadas. Sempre con visión cinematográfica, porque fomos educados no cine.

– Pésalle ao escritor Xesteira o oficio de xornalista que exerceu?

– Non hai diferencia. Eu non me sinto nin máis xornalista nin máis escritor. Vivín toda a vida de escribir e a cuestión é poñerse, saen cousas. Pode haber máis calidade nunha gacetilla que nunha gran novela. Todo se reduce a contar historias. De sucesos reais ou imaxinarios. E hai que contalas ben. Nada máis.

Licencia de Creative Commons
Este obra está bajo una licencia de Creative Commons Reconocimiento-NoComercial-CompartirIgual 4.0 Internacional